Binnen met wiet kweken beginnen #7: voeding & pH-waarde
In dit voorlaatste deel uit onze kweekcursus behandelen we plantenvoeding. Welke voeding is er voor wietplanten, en hoe zit het met de pH-waarde?
Hoewel ik enkele weken geleden nog dacht aan een voedingstekort, en de planten daarom alweer vroeg een slok OH-voeding in combinatie met Plagrons Green Sensation gaf, blijk ik er nu flink naast te hebben gezeten. Het is hoogstwaarschijnlijk een overschot geweest aan voeding in plaats van een tekort – neem ik aan van experts – en het geven van die extra voeding was dus niet bepaald handig.
Er is een manier om te meten of deze verwachting klopt. Dat doe je door een sample van het substraat te nemen en deze door te spoelen met demi-water, zoals Pendergast onlangs deed. Dat water meet je vervolgens met een EC en pH meter om de voedingswaarden in de grond te achterhalen. Ik zou dit ook gaan doen, beloofde ik vorige week nog. Maar door tijdgebrek en een ontembare behoefte aan een no-nonsense aanpak, heb ik dit niet gedaan.
De verkleuring valt bovendien alleszins mee en ik ben toch niet van plan om allerlei fratsen uit te halen om m’n fouten te herstellen. De toppen groeien en ontwikkelen lekker door en de bladproblemen zijn sinds vorige week niet verergerd. Om in de legendarische woorden van Barry Stevens te spreken: vooral doorgaan.
Terugdenkend aan wanneer de problemen begonnen, is het fenomeen inderdaad te linken aan een voedingsoverschot. Immers begon dit alles vlak nadat ik m’n planten voor het eerst OH-voeding gaf in combinatie met de Green Sensation (meer dan een)-booster van Plagron. Dat groene goedje is enorm krachtig en ik had beter moeten opletten: je behoort ermee namelijk de dosering van de primaire voeding te halveren. En dat heb ik dus blijkbaar niet gedaan.
Vanaf nu is het dan ook simpel, de meiden gaan op een strak strictly water-regime. In de laatste twee tot drie weken van de bloeifase is het sowieso al gebruikelijk je wietplanten te flushen voor een zo schoon mogelijk eindproduct. Omdat de Green Magic meiden van Amsterdam Genetics al bíjna zo ver zijn, met ongeveer een weekje marge, is het geen probleem om nu al te stoppen met alle bemesting en ze enkel te spoelen met water.
M’n Groene Magiërs staan dus inmiddels al een week of zes in de bloei, wat betekent dat we aankomen bij de laatste fase van hun leven. Deze planten hebben volgens de Amsterdamse zadenbank een bloeitijd van gemiddeld acht tot negen weken, dus hebben we er nog zo’n twee tot drie te gaan.
In deze periode zullen de vele bloeiharen die de planten hebben aangemaakt in de voorgaande weken, van onder af aan opzwellen. Daardoor zullen de toppen nog een stuk dikker worden – al hebben sommige takken nú al moeite om hun topzware bloem te ondersteunen. Vervolgens zullen deze bloeiharen verkleuren en indrogen, een proces dat op een aantal toppen in mijn Mediwietsite kweekkast al te zien is.
Niet alle toppen zijn al zo ver, zoals op de foto’s hierboven te zien is, maar gaan wel die kant op. Hoe het er nu naar uitziet zal het ongeveer tot koningsdag duren voordat de eerste toppen uit de kast geoogst kunnen worden. En ik zeg niet zomaar ‘de eerste toppen’ in plaats van een hele plant. Omdat de kans bestaat dat sommige toppen veel eerder klaar zijn dan anderen, dankzij de huidige indeling en verspreiding van toppen in de kast. Maar goed dat ik m’n zelf gefabriceerde droogdoos nog niet heb weggegooid dus!