(advertenties)
(advertentie)

In dit artikel dat gepubliceerd is in het tijdschrift Medical Cannabis and Cannabinoids, analyseren onderzoekers de effecten van cannabis op de behandeling van vermoeidheid. Vermoeidheid is een veelvoorkomend probleem en mediwiet heeft daar een gunstige invloed op.

Verschillende opvattingen over wat cannabis met vermoeidheid doet

Er zijn in de wereld behoorlijk wat overheidsobstakels als het gaat om het uitvoeren van klinische studies naar de invloeden van cannabis. Er is een algemeen gebrek aan kennis over hoe algemeen beschikbare – en tevens op cannabis gebaseerde – producten van invloed kunnen zijn op de meest fundamentele aspecten van het normatieve lichamelijke functioneren, zoals activiteits- en energieniveaus.

Volgens de conventionele wijsheid leidt frequent cannabisgebruik tot een afname van energie. Het zou het nastreven van doelen, gedragsacties en concurrentievermogen negatief beïnvloeden, wat ook wel bekend staat als het amotivationeel syndroom.

Vermoeidheid is een kenmerk van veel ziekten, zowel fysiek als mentaal. Verder hebben eerdere studies er voor gezorgd dat mensen met kanker, chronische pijn, multiple sclerose en de ziekte van Parkinson het wettelijke recht krijgen – in de VS, Duitsland, Canada en andere landen – om medicinale cannabis te kopen en in te gebruiken. Cannabis kan ingezet worden om andere klassen van farmaceutische medicijnen zoals kalmerende middelen, opiaten en antidepressiva te vervangen. Hierdoor verbeteren de energieniveaus. 

Aan de andere kant lijken deze gegevens in tegenspraak te zijn met de bevindingen van een recente analyse van bijwerkingen die zijn gedocumenteerd door proefpersonen in klinische onderzoeken. Deze geven juist vermoeidheid aan als een vaak voorkomende bijwerking van cannabisgebruik.

Bovendien heeft de medische en wetenschappelijke gemeenschap schaarse formele richtlijnen gegeven over hoe de op cannabis gebaseerde producten die de consumenten of zorgverleners kiezen/voorschrijven, het energieniveau en het gevoel van vermoeidheid kunnen beïnvloeden.

Patiënten rapporteren via Releaf-app over intensiteit symptomen na cannabisgebruik

In dit onderzoek is gekeken naar een reeks frequent gebruikte en algemeen toegankelijke producten die in vivo werden gebruikt om te bepalen welke kenmerken van cannabis in realtime verband houden met variaties in gevoelens van vermoeidheid. 

Het team gebruikt de grootste database van realtime effecten van cannabisgebruik in de VS, die wordt verkregen door de app Releaf. Hiermee meten ze de op gebruikerssessies gebaseerde cannabis-inname en de gevolgen ervan. Tijdens de sessies worden realtime subjectieve variaties in de mate van vermoeidheidsintensiteit voor én na cannabisgebruik geregistreerd. Denk hierbij aan: 

  • De kenmerken van de gebruikte wietsoort (zoals cannabinoïdeniveaus en gelabeld fenotype)
  • Manier van gebruik 
  • Mogelijk ervaren nadelige effecten 

Primair staat de verandering die door de gebruiker gedocumenteerd wordt, met name de niveaus van symptoom-intensiteit ná het cannabisgebruik. De onderzoekers verdelen 47 mogelijke bijwerkingen van cannabis in drie categorieën: Context-specifiek (11), Negatief (17) en uiteraard ook Positief (19 bijwerkingen).

Een klein deel van mensen die medicinaal cannabis gebruiken voelt zich daardoor vermoeider, maar een meerderheid ervaart afname van de symptomen van vermoeidheid door wietconsumptie en dan met name het roken ervan… [beeld: GoodStudio/Shutterstock]

90% rapporteert minder vermoeidheid door wiet

Uit het onderzoek blijkt dat tussen 6 juni 2016 en 7 augustus 2019 1.224 mensen de Releaf-app gebruiken om 3.922 momenten van cannabisgebruik vast te leggen. Na inname van cannabis rapporteert 91,94% van de mensen minder vermoeidheid, met daarnaast een gemiddelde daling van de symptoomintensiteit van 3,48 punten op een visueel-analoge schaal van nul tot tien. 

Hoewel symptoomverlichting niet verschilt tussen gelabelde plantenfenotypes (zoals cannabis sativa, cannabis indica of cannabis hybride) rapporteren degenen die cannabis roken meer symptoomverlichting dan deelnemers die pijpen of verdampers gebruiken. Voor de goede orde; het gaat om puur roken, dus alleen wiet en zonder tabak!

De constante observatie van verdampen leverde slechtere resultaten op dan het roken van een joint, vooral voor een meer langdurige symptoomverlichting gedurende een langere periode. Dit impliceert dat de verbrandingstemperatuur van de fytochemicaliën veranderingen in vermoeidheid kan beïnvloeden. Zowel verdampers als pijpen bieden weinig verlichting van vermoeidheid, mogelijk vanwege de dosering. Ook werkt het relatieve gemak van het continu inhaleren van een brandende joint beter dan het gebruik van een verdamper of het opnieuw aansteken van een pijp. 

De niveaus van cannabidiol (CBD) en tetrahydrocannabinol (THC) zijn niet gekoppeld aan variaties in de intensiteit van symptomen. Samen zijn CBD, THC en gelabelde plantenfenotypes geen autonome voorspellers van symptoomverlichting in het totale monster en voor alle subgroepen, behalve bij onervaren gebruikers. Daarom kunnen andere chemische bestanddelen en cannabinoïden (zoals terpenoïden en terpenen) de perceptie van fysieke en mentale vermoeidheid, of het verband tussen CBD / THC en vermoeidheid, beïnvloeden.

Cannabisconsumptie wordt in verband gebracht met verschillende negatieve bijwerkingen, waaronder toegenomen gevoelens van vermoeidheid bij een minderheid van de gebruikers, dat wil zeggen minder dan 24%. Bovendien ondervinden marginaal meer gebruikers – tot 37% – positieve bijwerkingen, zoals het krijgen van meer energie. Mannen, oudere patiënten en meer ervaren cannabisgebruikers rapporteren inderdaad de meeste verlichting van de symptomen, en hogere CBD-concentraties zijn omgekeerd evenredig met het melden van onaangename bijwerkingen.

Conclusies

De auteurs stellen dat het meten van de relaties tussen de manier van gebruik en de gelabelde eigenschappen van regelmatig gebruikte cannabissoorten, patiënten en gezondheidswerkers zou kunnen helpen bij hun zoektocht naar meer gepersonaliseerde therapeutische benaderingen. In het huidige onderzoek maakt het team een substantiële, vroege toevoeging aan de wetenschappelijke literatuur over de normatieve ethologische gevolgen van cannabisgebruik, door te beoordelen hoe populaire en commercieel toegankelijke cannabisproducten tijdelijke vermoeidheidsniveaus veranderen.

De onderzoekers ontdekken dat het verbranden van een hele, gedroogde cannabistop een typisch snelwerkend en energetisch effect heeft op de meeste mensen met vermoeidheidssymptomen. Deze conclusie is gebaseerd op de grootste database van actuele invloeden van cannabisgebruik in de VS. Hoewel weinig gebruikerssessies tot verhoogde vermoeidheid of aan vermoeidheid gerelateerde bijwerkingen leiden, geven de meeste proefpersonen aan dat de in vivo inname van cannabis hun schijnbare vermoeidheidsniveaus vermindert. De auteurs rapporteren dat de omvang van de impact – en de mate van bijwerkingen – waarschijnlijk verschillen op basis van de synergetische chemotypische eigenschappen van cannabis en de metabolische status van de persoon.

Bovendien geven de huidige bevindingen aan dat er behoefte is aan verder gedetailleerd onderzoek naar hoe fytochemische inname invloed heeft op ons lichaam. Denk hierbij aan de invloed op het cardiovasculaire stelsel, het metabolisme, de endocriene en andere orgaansystemen van de gebruiker (bijvoorbeeld het spierstelsel). Dit is van belang om de verscheidenheid aan fysiologische en inwendige effecten die cannabis creëert, beter te begrijpen.

[openingsfoto: andrey_l/Shutterstock]