(advertenties)
(advertentie)
Het is – zeker als kweker – niet altijd leuk om verrast te worden. Maar in dit geval is het een gelukkig een positieve verrassing wanneer Mr. Kush de eerste trichomen in zijn kweekkast ontdekt. Ook is het inmiddels de hoogste tijd zijn achterloper een nieuw kapsel te geven en ziet hij verbrande bladeren aan één van de wietplanten.

Saai

Van alle levensfasen van de wietplant is dit niet m’n favoriete. De planten staan inmiddels vol in de bloei en ontwikkelen nu hun bloemtoppen. Van week tot week lijkt er misschien veel te veranderen, voor mij valt dat nogal tegen.

Per dag worden de wiettoppen íets dikker, maar de snelle ontwikkeling die je de planten ziet doormaken aan het begin, zit er nu niet in. Dat wilt niet zeggen dat er niets gebeurt, want groeien doen ze nog wel. Het is alleen nauwelijks merkbaar als je de planten zelf dagelijks ziet.

Mr. Kush ziet z’n planten dagelijks en merkt daarom weinig ontwikkeling van dag tot dag.

Ik zag dit vorige week al een beetje aankomen gezien het verloop van wietplanten vrij goed in te schatten is. Vandaar dat ik in m’n vorige verslag al aangaf dat de komende verslagen misschien minder boeiend zullen zijn. Gelukkig bracht deze week een kleine verrassing. Of moet ik zeggen, duizenden kleine verrassingen?

Trichomen

De topjes worden nu namelijk langzamerhand dikker, maar onze Big Mama Green – de grootste plant linksachter in de Mediwietsite kweekkast – is alvast een stapje verder. Tot mijn grote verbazing begint zij namelijk al driftig trichomen aan te maken. Iets dat ik pas over een week of twee in dergelijke proporties had verwacht, om eerlijk te zijn.

Tot Kush’ grote verbazing begint Big Mama Green al vroeg trichomen aan te maken.

Als dit zo doorgaat zit zij straks volledig onder. Want niet alleen de hoofdtop is al vroeg bedekt in een glimmend deken van plakkerige harskliertjes, ook lager gelegen toppen krijgen al snel na m’n vorige verslag de eerste trichomen.

Niet alleen de hoofdtop, ook lager gelegen toppen raken bedekt met plakkerige hars.

Vergeleken bij de andere planten trekt Big Mama Green een flinke sprint. De anderen tonen later in de week ook wel hun eerste trichomen, maar geen in de mate waarin deze topper ze ontwikkelt. De achterloper – het buitenbeentje – maakt nog helemaal geen trichomen aan – maar is nu wel eindelijk toe aan een bezoek van de kapper.

Achterloper dieven

In het vorige verslag was al te zien hoe ik de Green Magic-wietplanten van Amsterdam Genetics ontdeed van de onderste 25 procent groei. Dit is om de hogergelegen takken en bladeren meer energie te geven en te voorkomen dat je meer luchtige topjes krijgt, en juist minder maar dikkere toppen krijgt. Een kweektechniek die bekend staat als ‘dieven’. Het was nog te vroeg om de achterloper te dieven echter, dus heb ik daar nog een weekje mee gewacht.

Enorme schutbladeren en nergens toppen, behalve bovenop. Tijd voor drastische maatregelen.

 

Nu was het dan echt tijd om deze bos wat uit te dunnen. Ze ontwikkelde zo enorm compact dat ik weinig van de lagere takken verwachtte, behalve dan toprot of dergelijke narigheid. Doordat de groei daar namelijk zo dicht op elkaar zit kan vocht er rond omheen moeilijk ontsnappen, waardoor je het risico loopt op toprot bijvoorbeeld. Je zag alleen maar schutbladeren, op het bovenste topje na. Tijd voor maatregelen!

Mr. Kush zette genadeloos de schaar in z’n achterloper.

Of dit voldoende is weet ik niet, maar ik houd haar strak in de gaten. De hoop is dat ze nu wat meer kracht krijgt en haar energie vooral bovenin inzet. Het zou te gek zijn als hier straks één mega-dikke supertop op groeit; we gaan het meemaken.

Green Sensation voor bladverbranding?

Helaas is het niet alleen maar wietgeur en LEDlamp-schijn in m’n Mediwietsite kweekkast. Eén van de planten laat tekenen van verbrande bladeren zien. Het is er écht maar één, dus aan de lamp kan het bijvoorbeeld niet liggen.

Verbrande bladeren? Wat nu?!

Wat speurwerk via internet doet mij geloven dat dit een tekort aan Kalium zou kunnen zijn, een stof die de planten nodig hebben in de bloeifase. Omdat dit in veel bloeivoeding en boosters zit – en ik de planten niet direct wil overvoeden met de OH-voeding door deze nu al (een week te vroeg) te geven – besluit ik te beginnen met Green Sensation.

Dit spulletje moet de planten een extra boost geven in de laatste fase van de bloei.

Dit is een booster speciaal ontwikkeld voor de laatste vier tot zes weken van de bloeifase – met alle voedingsstoffen die de plant dan nodig heeft. Volgens de makers van Plagron zorgt het spulletje bovendien voor ‘een uitbundige bloei en vruchtzetting, een harde celstructuur en de beste smaak.’ Ik verwacht dan ook een positieve uitwerking van dit spul op de plantjes en geef het vanaf nu (bijna) elke waterbeurt mee. Als het in de komende dagen de verbrande bladeren niet lijkt te herstellen, schakel ik hulptroepen in.