Binnen met wiet kweken beginnen #4: de cyclus
Dit vierde deel van deze serie over binnen wiet kweken gaat over de levenscyclus. Ook binnen gaat een wietplant immers van zaailing naar groei tot bloei en uiteindelijk de oogst.
9 juni 2017 – We groeien als een malle en onze verzorger denkt dat onze potten te klein worden. Een beetje hetzelfde als wanneer bij mensenkinderen de voeten hard groeien en in te kleine schoenen zitten. Dan krijg je vergroeiingen en doet het pijn. Hij is al vroeg in de weer met allerlei potten, aarde, boormachine en noem maar op.
De potten zijn weliswaar niet zo kleurrijk als waar we onze eerste weken in hebben mogen doorbrengen, maar stemmig grijs is ook niet verkeerd. Uiteraard worden er eerst gaten onderin geboord zodat het eventuele teveel aan water kan weglopen. Vervolgens worden de potten gevuld met aarde en wordt er ruimte gemaakt om ons in te zetten. Over een aantal weken zal hij de onderkant van de potten afslijpen zodat onze wortels in de volle grond naar voedingsstoffen kunnen zoeken. Maar eerst morgenochtend de grote verhuizing van klein naar groot.
10 juni 2017 – Het is zover. We zijn opgewonden, maar kijken reikhalzend uit naar ons nieuwe onderkomen. Als hij de potten weghaalt, zie je pas goed hoe hard we ook ondergronds gegroeid zijn. Ook hier blijft ons zusje Duck enigszins achter, maar we weten waardoor het komt en het had veel erger kunnen zijn. Al met al zijn wij tevreden en is ook onze verzorger een tevreden man.
Als we goed en wel in de verse aarde staan, krijgen we ook nog een flinke plens te drinken en worden we op onze nieuwe plek neergezet. In de ochtend zon, op het heetst van de dag half schaduw en aan het einde van de dag weer in de volle zon. Door de wind blijven we in beweging en flexibel en maken we ons geen zorgen over onze kracht. We zijn er blij mee en kunnen nu weer volop aan de slag met groeispurts, aanmaken van wortels en zorgen voor mooie volle bladeren.
13 juni 2017 – Doordat we zo lekker aan het groeien zijn en de zon en temperatuur ervoor zorgen dat er ook veel water verdampt, krijgen we nu om de dag ¾ liter water. Niets bijzonders, geen Perrier, maar gewoon uit de kraan. Tenslotte wonen we op de Veluwe en daar hebben we het beste kraanwater van Nederland. Anders zouden we het ook niet zo goed doen. Over het weer hebben we niets te klagen. Gewoon lekker als het zo warm is.
14 juni 2017 – Vandaag alweer een fotomomentje en we worden ook weer opgemeten. Het gaat goed, en ondanks dat we iets dieper in de grond zijn gezet en ook door de verhuizing een beetje stress hebben gehad (onze bladeren hingen er een dag een beetje zielig bij), zijn we echt wel weer de hoogte en de breedte ingegaan. Hij houdt een tabel bij, waarop je kunt zien hoe groot we inmiddels zijn geworden:
21 juni 2017 – De afgelopen week is er weinig spannends gebeurd. Het is alle dagen prachtig weer geweest, heerlijke temperaturen en veel licht gehad. Om de dag nog steeds ¾ liter water en dagelijks wordt de grond gecheckt of deze niet te droog of te nat is. Vandaag is het weer de dag van de foto’s en het opmeten. Volgens mij heeft het verpotten ons héél erg goed gedaan, want we groeien belachelijk hard. Je zou haast verwachten dat we groeipijn zouden hebben, maar niets van dat alles.
Frisian Dew is de absolute topper, want zij is de afgelopen week verdubbeld qua lengte. Zelfs Duck begint bij te trekken en is inmiddels langer dan Durga geworden. We vinden het fijn en komen steeds dichterbij ons doel om tot in de hemel te groeien en te zorgen voor heel veel grote en heilzame toppen, waar mensen beter van worden of een prettiger leven door kunnen leiden. Van een leven lijden, naar een leven leiden. Als wij daaraan kunnen bijdragen, willen we met alle plezier onze werkzame stoffen afstaan.