Binnen met wiet kweken beginnen #4: de cyclus
Dit vierde deel van deze serie over binnen wiet kweken gaat over de levenscyclus. Ook binnen gaat een wietplant immers van zaailing naar groei tot bloei en uiteindelijk de oogst.
Na 26 weken kweken met pieken en dalen heeft Pendergast weer een kweekronde tot een goed einde gebracht. Met andere woorden: tijd om te oosten! In dit verslag bouwt onze kweker op naar de grande finale.
In mijn vorige verslag vertelde ik jullie over foxtails. Ook deelde ik dat de oogst dichterbij kwam, maar dat deze foxtails de boel eigenlijk wat vertraagde. Wel, vandaag was ik in de kweekruimte en alles zag er gelukkig een stuk beter uit. Het is dan ook alweer bijna 2 weken geleden, en in die tijd kan er veel gebeuren.
De vorige keer vertelde ik ook dat ik iets eerder dan normaal was begonnen met spoelen. Dit deed ik eerder vanwege de vele grondproblemen die ik heb gehad, en om de planten wat te stressen zodat ze wat eerder zouden afbloeien. Als je spoelt (ook wel flushen genoemd) geef je zo’n 2 weken van te voren geen voeding meer. Zodoende ‘spoel’ je de toegevoegde plantvoeding uit de plant zodat dit niet in de wiet terecht komt.
Bij het bekijken van de dames zag ik dat vele bladeren een herfstkleur begonnen te krijgen. Denk aan roze-achtige tinten tussen bladnerven en bladeren die compleet vergelen. Dat komt omdat ik alleen water heb gegeven, en de planten dus geen voeding meer krijgen. De plant gaat hierdoor zijn mobiele voedingsstoffen uit de bladeren halen, om wel af te kunnen bloeien en de kans op voortplanting te vergroten.
Mobiele voedingsstoffen zijn dus voedingsstoffen die de plant uit oudere plantdelen kan halen en naar nieuwe plantdelen kan transporteren, om zo toch door te kunnen groeien of bloeien.
Mobiele voedingsstoffen zijn:
Wanneer de plant de bovengenoemde stoffen tekort komt, is er geen mogelijkheid om die ergens anders vandaan te halen. En zonder de juiste stoffen is het niet mogelijk om correct te groeien of te bloeien.
De tegenstanders van flushen zeggen dat je, om het maximale uit je plant te halen, juist door moet blijven voeden zodat zij elke stof tot zich kan nemen. Iets wat eigenlijk heel logisch klinkt. Ik weet daarom ook nog niet zeker of ik voor- of tegenstander van flushen ben.
Flushen blijkt toch wel een ingewikkelde zaak, waar ik later in een uitgebreid artikel, meer over ga vertellen. Uit onderzoeken komen namelijk best wel verrassende resultaten. Omdat dit onderwerp te groot is om in een kweekverslag te behandelen, moeten jullie nog even op dit artikel wachten.
Wat ik tot nu toe kan zeggen over het flushen, is dat het wel mooie kleuren oplevert in je kas. Bijvoorbeeld een geel blad, met wat roze tinten erin. Of deze hierboven. Door de zwarte verbogen top die paars begint te kleuren.
Omdat alle toppen eigenlijk begonnen door te buigen en het merendeel van de pistils (de cannabisharen) bruin werden op de foxtails na, besloot ik nog eens goed naar de trichomen te kijken.
Je wilt oogsten wanneer de meeste trichomen rijp zijn. Dit wil zeggen troebel wit. Wanneer ze helder zijn, is de cannabis nog niet rijp en kan je het best even wachten. Als de trichomen amberkleurig zijn, zijn ze net iets te ver gerijpt.
Bovendien, hoe meer de trichomen amberkleurig zijn, hoe meer het effect ‘couchlock’ is; iets wat typisch is voor indica-soorten. Hoe meer trichomen wittig zijn (en sommige nog doorzicht) spreken we over een ‘headhigh’. Iets wat gewenster is bij sativa-soorten. Michka is een sativa, Wij gaan dus sowieso voor weinig amberkleurige en zo veel mogelijk troebele, witte trichomen.
Zodoende heb ik de microscoop er weer bij gepakt en ben ik rustig de meeste toppen gaan bekijken.
Zoals te verwachten waren de foxtails nog niet geheel rijp, maar overweldigend waren de trichomen toch wel de goede kant opgegaan. De toppen zelf waren zelfs letterlijk rijp voor de oogst!
Op de rechter foto’s kan je goed zien dat enkele trichomen amber zijn, en het merendeel wit, met enkele doorzichtige ertussen.
Zo ook een andere hoofdtop die steeds meer kleur begon te vertonen en wat lagergelegen toppen die er ook niet verkeerd uit zien.
Omdat ik zelf te ongeduldig was en het liefst 10 weken terug al een nieuwe ronde was begonnen, besloot ik enkele andere growers om hun mening te vragen. Iedereen was het erover eens dat ze wel geoogst konden worden, dus met een grote glimlach op mijn gezicht knipte ik de grootste bladeren eraf, hakte ik de boompjes om en hing ze ondersteboven op.
Ik droog de planten overigens altijd in zijn geheel, en knip droog alles eraf. Dit vind ik simpelweg het prettigste.
Na een problematische ronde van zo’n 26 weken, is het dan eindelijk voorbij. De oogst zal door de problemen tegen gaan vallen, maar we kunnen wel zeggen dat we ervan geleerd hebben. Volgende keer zal ik de strain gaan behandelen, en het hoofdstuk Michka afsluiten. Wat er daarna komt, is voor jullie nog even een verassing. Wel heb ik een leuk idee!
Zoals altijd sluiten we af met de tabellen, en zie ik jullie volgende keer. Wanneer we hopelijk knoertharde Michka cannabistoppen bezitten en de gehele kweek nog eens kunnen bespreken.