(advertenties)
(advertentie)
Zonder bijzondere technieken krijgt Mr. Kush het altijd voor elkaar om al z’n zaden te ontkiemen. Z’n reeds ontkiemde zaailingen gaan dit keer direct aan het werk in de brandende LED-zon, maar krijgen wel een verstevigend briesje om het leed te verzachten.

Succesvol ontkiemen

M’n ontkiemratio is 100 procent. Als de zaden goed zijn, en dat zijn ze dit keer zeker, kan er bij mij niets fout gaan als ik ze domweg in de aarde steek en nat houd. Dat blijkt ook vier dagen nadat ik de Green Magic-zaden van Amsterdam Genetics een vingerkootje diep in de aarde stopte. Langzaam maar zeker steekt er in elk bekertje iets boven de aarde uit.

Ik wil niet uit de hoogte doen, maar gezien het mij altijd op deze manier is gelukt snap ik niet waarom het anderen niet lukt. Als je de zaden niet (te lang) met je hand aanraakt – in verband met het lichaamszuur dat het ontkiemproces kan vertragen – en alle omstandigheden verder goed zijn heb je geen ingewikkelde methoden nodig om wietzaden te ontkiemen. Toch doen we het allemaal op onze eigen manier en zullen er zeker mensen zijn die baat hebben bij de 100% succesvolle ontkiem-methode, die hier uitgebreid staat beschreven.

Spot aan

Nog voordat de zaailingen hun eerste lobblaadjes uitslaan, als de vleugels van een vogel die voor het eerst uitvliegt, zet ik de baby-meiden in het licht. Zoals in m’n vorige verslag te lezen is hing ik een gloednieuwe 100Watt Hans Panel op, die ik heel dankbaar van G-Tools mocht ontvangen.

Zodra ze überhaupt licht kunnen verwerken, is er al licht om te verwerken.

G-Tools is de producent van de exclusief bij CNNBS en Mediwietsite verkrijgbare kweekkast waar ik mee werk en de Hans Panel lijkt daar perfect voor geschikt. Z’n platte ontwerp zorgt ervoor dat je enorm veel speelruimte overhoudt in de hoogte. Mochten je planten onverhoopt een groeispurt doormaken kun je de lamp bijna tegen het plafond aanhangen, zo plat is-ie.

De Hans Panel is plat en dun en dus perfect voor in de – in hoogte beperkte – Mediwietsite kweekkast.

Omdat de zaailingen echter nog maar weinig licht nodig hebben in deze fase van hun leven heb ik de lamp zeker bijna een meter van de planten vandaan op volle kracht staan. Zodra ze allemaal naast lobblaadjes ook échte wietbladeren beginnen te ontwikkelen gaan we verpotten en zetten we de lamp er dichter op.

Ventilatie

Een belangrijk onderdeel in de vroegste fase van het leven van een wietplant is het verstevigen van de stam. Deze houdt het gewicht van de plant overeind en transporteert het levenssap vanuit de wortels naar de takken en bladeren – waar het nodig is. Sommige kwekers ondersteunen hun zaailingen met tandenstokers en stokjes. Not me, ik geef ze nog wat extra werk door er een briesje op te zetten.

Door de wind moet de plant extra aandacht besteden aan de stevigheid van de stam, zodat de plant niet omvalt. Dit resulteert in het feit dat de stam dikker wordt en steviger, waardoor de plant niet alleen ‘steviger in haar schoenen staat’, maar ze ook gemakkelijker voedingsstoffen naar de juiste plek kan brengen. Een erg belangrijk element voor een goede oogst en dus niet te onderschatten!

Survival of the fittest

Nu is de vraag welke vier zaailingen er het gezondst uitzien en de beste start hebben gehad, om daar de kweekcyclus mee voort te zetten. Ik heb namelijk zes zaden ontkiemd voor de zekerheid maar heb besloten er maar vier daadwerkelijk op te kweken.

In eerste instantie omdat het me een ideaal aantal lijkt voor in de Mediwietsite kweekkast, maar ook omdat ik het – met het schijngedoogde aantal van vijf wietplanten – niet aandurf om er meer neer te zetten. Het zal me niet gebeuren dat ik op hetzelfde oppervlakte, om een aantal potjes meer dan de gevestigde orde door de vingers wilt zien, de spreekwoordelijke Sjaak wordt.

Twee van deze zes zaailingen zullen – in elk geval in deze kweekkast – niet opgroeien tot volwaardige wietplanten.

Het komende verslag zal dan ook gericht zijn op de selectie van de vier te kweken planten en het verpotten ervan. Voorheen wachtte ik daar nog langer mee, maar volgens mijn kweekvrienden kan ik de meiden maar beter laten zwemmen in zeeën van ruimte in plaats van dat ze zich door te kleine potten belemmerd voelen in de groei. Het moeilijkste voor mij zal ongetwijfeld het wegdoen van de niet-geselecteerde planten zijn, wens me sterkte.