(advertenties)
(advertentie)

Rust en sterke wietgeur vullen Bill Woods’ kweekkast

22 augustus 2017
Kweken
Halverwege de bloeiperiode keert eindelijk de rust terug in Bill Woods’ kweekhok. Even geen verrassingen en onverwachte wendingen in het kweekplan, maar rustig afwachten en toppen tellen. Ondertussen kijkt Bill al vooruit naar het spoelen van zijn planten voor de oogsttijd aanbreekt.

Eindelijk rustig

De voorgaande verslagen had ik van alles te melden omdat er veel gebeurde. Van de overtuiging dat ik autoflowers aan het kweken was – wat na een week of vier niet zo bleek te zijn – tot een scrogrek maken, waren allemaal dingen die ik van te voren niet had bedacht.

Deze keer is er daarom eigenlijk bijzonder weinig aan de hand. De plantjes groeien lekker door en ik hoef niet meer met takjes te schuiven in het SCROG-rek. Er waren eindelijk ook geen andere onverwachte dingen deze keer, en dat is ook weleens lekker…

Houd de dief

In het vorige verslag had ik het erover dat ik waarschijnlijk nog een keer wilde dieven, maar daar zie ik vanaf. Daarvoor heb ik in plaats elke dag wat blad verwijderd dat voor andere topjes bleef hangen, of van onderaan de plant waar geen licht meer op kwam.

Er komen ook regelmatig nieuwe topjes aan de kale takken aan de onderkant. Die haal ik ook direct zo veel mogelijk weg, zodat alle energie naar de toppen aan de bovenkant gaat. Een beetje dieven as we go, is het dus…

Echt dieven doet Bill niet meer, maar hij haalt af en toe een blad of nieuwe bloei weg onder het SCROG-rek.

Waterratten

De Cream Mandarines kregen nog steeds zo’n anderhalve liter water plus voeding per twee dagen, maar de laatste dagen geef ik iedere dag maar 0.75L. Dat doe ik door het water in de opvangbak te gieten zodat de plant zelf kan bepalen hoeveel water ze wil hebben.

De potten zitten zó vol met wortels dat de aarde weinig water meer vasthoudt. Ik heb de potten daarom eerst gevuld met een paar centimeter kleikorrels, in de hoop wortelrot of andere narigheid daarmee te voorkomen. Immers staat de opvangbak een tijdje onder water met de nieuwe manier van water geven.

Bloeiend

De groei is inmiddels wel uit de steeltjes en hopelijk zijn de planten hard bezig om mooie grote toppen te maken. Iedere dag is het weer leuk om de kastdeuren open te doen en de steeds zwaarder wordende lucht op te snuiven en kijken of ze al een beetje opschieten. Hiervoor moet ik wel even de kamer afsluiten om stankoverlast in de rest van het huis te voorkomen.

De laatste weken van de bloei zijn alweer aangebroken dus de trichoom-ontwikkeling is ook op gang gekomen. Die moeten we goed in de gaten houden, want daaraan zien we straks wanneer de wietplanten klaar zijn om te oogsten. Met een clip-on macro voorzet-lensje van een paar euro voor mijn telefoon, kan ik mooi inzoomen om de trichomen van dichtbij te bekijken en er natuurlijk zo nu en dan een foto van maken.

Deze trichomen vertellen ons straks of de plant oogstrijp is

Tellen en zwellen

Ik krijg nu ook een steeds beter beeld van hoe het eindproduct eruit gaat zien. Alleen het volume van de – in totaal 60 – toppen wordt hopelijk nog een stuk groter. Ik ben deze week de volle dosis voeding aan het geven zodat ze nog even extra hard doorgroeien, voordat ze de laatste weken voor de oogst alleen nog maar water krijgen.

maar vinden binnenkort hun einde

De puntjes van de bladeren verkleuren amper en de plantjes lijken het allemaal prima te vinden. De topjes van de ene plant hebben iets langere bloeiharen en de andere wat compactere topjes. Hoewel het dus verschillende fenotypen lijken, kan ik meer verschillen niet echt ontdekken. Het zou wel leuk zijn als er nog een beetje smaakverschil in zou zitten, maar daar ga ik nu niet van uit.

De volgende keer zal duidelijk worden hoeveel de toppen nog gegroeid zijn en komt de eindstreep in zicht. Tot die tijd zal ik nog even vol moeten houden en goed voor de dames moeten zorgen.