Maak kennis met cannabisgoeroe Wernard Bruining

Wernard Bruining is een van de bekendste personen uit de medicinale cannabiswereld. Hij begon in de jaren zeventig als eigenaar van de eerste coffeeshop van Amsterdam. Later breidde hij uit met een van de eerste zadenbanken en de eerste growshop van Europa. Daarna pionierde de cannabisgoeroe met de introductie van zijn eigen productiemethoden voor medicinale wietolie. Hieronder stelt hij zich graag aan je voor.

Mediwiet en anders niet!

Op een dag in 1995 werd ik wakker met een zinnetje in mijn hoofd: “Mediwiet en anders niet!”

Het voelde voor mij als een soort opdracht. En als het universum je zoiets influistert kun je er maar beter gehoor aan geven! Het woord Mediwiet bestond nog niet. Ik bedacht dat het misschien de bedoeling was dat ik dit woord in de Nederlandse taal zou invoeren opdat mensen een ruimer beeld over cannabis en industriële hennep zouden krijgen. Breder dan de aloude associatie met blowen, coffeeshops en kweken. Daar had ik in het verleden ruimschoots mee te maken gehad als eigenaar van de eerste coffeeshop in Amsterdam, Mellow Yellow (1973-1978).

Eerste coffeeshop van Nederland

Het was de hippietijd en ons idee was dat cannabis roken tot een vreedzamer maatschappij zou leiden en daarom eenvoudig en betrouwbaar te koop moest zijn. Onze “huisdealer” verkocht verschillende soorten hasj en wiet, in dealtjes van tien en vijfentwintig gulden. Het voordeel voor mij was dat ik de lekkerste hasj en wiet ‘gratis’ kon roken en eindeloos veel kon tafelvoetballen – een spel dat volgens mij echt stukken beter gaat na een dikke joint.

Wernard opende de eerste coffeeshop in Amsterdam: Mellow Yellow

Goed voorbeeld doet goed volgen. Het concept van een coffeeshop met een huisdealer – die zijn waren in afgewogen plastic zakjes verkoopt – werd snel gekopieerd en in korte tijd ontstonden er ruim 1500 coffeeshops in Nederland. First job done!

Zaadloze wiet

In 1979 was ik op bezoek bij een vriend in Amerika en leerde pure wiet roken die de Amerikanen daar zelf verbouwden. Zaadloze wiet die ze Sinsemilla noemden en voor goed geld verkochten. Het kwartje was snel gevallen. In Nederland met al zijn coffeeshops zaten we daar om te springen want alle rookwaar moest illegaal het land worden binnengesmokkeld. En de wiet uit derde wereld landen zoals Colombia en Nigeria zat vol met zaad. Daarom begon ik terug in Nederland de Amerikaanse Sinsemilla-methode te promoten als zaadhandelaar. Eerst met de Lowlands Seed Company (1980-1984).

Ik vond het een goede zaak dat iedereen zelf cannabis teelde in de tuin of op het balkon. Zo hoefden we in Nederland geen hasj of wiet meer te importeren uit derde wereld landen. Wat je overhield kon je ook nog eens je mooi verkopen aan een coffeeshop, blowers kwamen in beweging!

Die actievere houding vond ik een goede zaak want ik zag dat veel blowers zich als pure consumenten gingen gedragen. Ze kochten een zakje omdat het op was en rookten een joint omdat ze net wat gekocht hadden, bewustzijnsverruiming raakte steeds meer op de achtergrond.

Eerste growshop van Nederland

Maar niet iedereen heeft een tuin of balkon. De mensen om mij heen gingen me vragen of ik ook lampen kon leveren voor de thuisteelt – zoals ze gezien hadden in de High Times. Daarom begon ik als vanzelf Positronics (1985-1997) – naar wat later bleek de eerste “growshop” in Europa. Waarmee ik zelfgebouwde lampen, biologische meststoffen en alle benodigdheden voor de teelt onder kunstlicht produceerde en verkocht. Goed voorbeeld doet goed volgen en al snel ontstonden er meer “growshops”. Eerst in Nederland en later in heel Europa.

Maar Positronics verkocht wat mij betreft vooral een leefstijl, met een vegetarisch restaurant (de Cantina) waar kwekers en consumenten elkaar konden ontmoeten. Om mij een lol te doen stond er een voetbaltafel en er was als service iets heel lekkers te roken, een soort illegale coffeeshop dus. Dat lekkers werd verkocht voor een lage prijs, slechts een gulden bovenop de kiloprijs. Daarmee wilde ik voorkomen dat personeel, kwekers en bezoekers zelf aan het handelen zouden slaan.

Omdat kennis macht is, zette ik een professionele cannabis krant op: Soft Secrets. Het begon als knipselkrant en had al snel eigen journalisten en fotografen, als hoofdredactrice mijn latere vrouw Yolanda. Dat alles bij elkaar trok vrij veel publiek uit binnen- en buitenland. Al dat kon je niet afzien aan de anonieme buitenkant van ons pand.

Medicinale werking cannabis

In al die jaren heb ik vrij veel mensen ontmoet die last hadden van allerlei ziektebeelden en zonder een jointje te roken geen leven hadden. Ik wist dus dat cannabis een medicinale bijwerking had en wist ook dat een deel van de coffeeshopbezoekers de hasj en de wiet niet alleen consumeerde voor de lol, maar omdat dat voor hen móest!

“Mediwiet en anders niet” begreep ik dus heel goed. Ieder mens is anders en daarom werken reguliere middelen niet goed bij heel veel mensen. Voor hen is cannabis als medicijn een laatste redmiddel. Ik vind het een recht, het moet mogen! Daarom regelde ik in korte tijd een 50-tal coffeeshops die aan patiënten cannabis wilden verkopen voor de helft van de prijs, zonder winstoogmerk dus.

Deze coffeeshops kregen van mij een raamposter met een mooi wietblad en twee esculapen erop met de tekst: ‘official Mediwiet dealer’. De twee esculapen stonden symbool voor de dubbele werking van cannabis, op geestelijk en lichamelijk niveau. Ook maakte ik mappen met informatie en krantenknipsels over de medicinale werkzaamheid van cannabis die in de deelnemende coffeeshops kwamen te liggen. Mission completed dacht ik en wilde verder gaan met tafelvoetballen en mijn leventje als growshop-eigenaar.

Faillissement

Maar Positronics ging in 1997 failliet door systematische diefstal van enkele personeelsleden. Ik was hen er eigenlijk dankbaar voor, want een bedrijf met 60 man personeel gaande houden is geen pretje. Ik was overspannen, verliefd op Yolanda, wilde met haar trouwen, bij haar zijn en de rest kon me niet zoveel meer schelen.

Na mijn faillissement ging ik me bezig houden met cannabistoeristen die naar Nederland en Amsterdam kwamen op zoek naar de 50 beste coffeeshops in Nederland en in Amsterdam. Die zette ik voor hen op ansichtkaarten. Ook schreef ik artikelen en reviews voor het Nederlandse blad Highlife. Zo heb ik in die jaren bijna alle coffeeshops en growshops in Nederland leren kennen, allerlei wietsoortjes mogen testen en voetbaltafels natuurlijk!

Wernard en zijn vrouw Yolanda.

Maar dat leventje voelde uiteindelijk niet goed. Ik had niet het gevoel dat ik dáárvoor naar de planeet aarde was gekomen. Ik hielp nog wel patiënten aan goedkope wiet om er thee van te zetten maar als activiteit was het voor mij een bijzaak, een soort hobby. In de loop der jaren bekroop me steeds meer het onbehaaglijke gevoel dat ik zieke mensen in de steek had gelaten en in 2009 nam ik me voor me alleen nog op Mediwiet te richten.

Rick Simpson met een injectiespuit Rick Simpson Oil (RSO-wietolie).

THC-wietolie

Op internet zag ik een film ‘Run from the Cure’ waarin de Canadese Rick Simpson te zien was. Hij maakte uit THC-rijke cannabis wietolie die hij aan patiënten gaf. De olie zat in een injectiespuit. En Rick claimde dat als je daar maar genoeg druppels van in je mond nam je van allerlei kwalen kon genezen, waaronder kanker.

Ik maakte de olie eens zelf om het te proberen, dat was nog niet zo eenvoudig. Rick gebruikte in de film een rijstkoker om de alcohol te verdampen waarin de hars was opgelost – met daarin de werkzame stoffen. Die rijstkoker verdampte veel alcohol in korte tijd en was daarmee explosie gevaarlijk. Ook was de dikke olie zelf moeilijk doseerbaar. Ik wurmde het met veel moeite in een injectiespuit en toen ik een druppel eruit wilde persen om te proeven schoot een slangetje olie op het aanrecht.

Dat was regelrechte verspilling. En zonder erbij na te denken veegde ik de olie op met mijn vinger en likte die schoon in mijn mond – zoals ik de mensen in de film van Rick Simpson had zien doen. Een kwartiertje later werd ik knetterstoned op een manier die weer heel anders was dan wat ik kende van blowen.

Nieuwe productiemethode

Ik wist toen twee dingen: ik moest een veiligere productiemethode bedenken en de olie beter doseerbaar maken. Want zo kon je het niet geven aan verzwakte mensen en kinderen. Die hebben geen behoefte om telkens knetterhigh te worden. Na enkele weken experimenteren had ik een methode bedacht met babyflesjes en een babyflesverwarmer waarmee veilig – thuis voor eigen gebruik – kleine hoeveelheden olie gemaakt konden worden. De dikke THC-olie lengde ik aan met olijfolie zodat ze vloeibaar werd en per druppel nauwkeurig gedoseerd kon worden.

Als bij toverslag kreeg ik duizenden mensen op me af die verdunde THC-wietolie wilden gebruiken voor allerlei klachten. Ik hielp die mensen, begeleide hen, leerde van hen, ging ze interviewen, noteerde hun belevenissen en schreef twee boeken over hun ervaringen die ik “Wietolie, het ideale volksmedicijn”en “Helende Hennep” noemde. Een bewuste keuze, die titels. De plant levert een voor de volksgezondheid veilig middel, een genotmiddel waarmee mensen zich beter voelen. Maar ook de milieuvriendelijke grondstof voor brandstof, kleding, beton, bio-afbreekbaar plastic en nog wel 10.000 andere producten.

Geen geneesmiddel

Ik noem THC-wietolie geen geneesmiddel. Want het geneest niet zozeer maar is een volksmedicijn. Een hulpmiddel dat mensen zich beter doet voelen en dat is de helft van het werk. Een patiënt die zich goed voelt reageert beter op welke behandeling dan ook. Het voornaamste en eerste wat ik bij een patiënt probeer te doen is een schakelaar in zijn hoofd om te zetten die hem van slachtoffer tot meester van zijn ziektebeeld maakt. Bij reguliere behandelingen geeft de arts aan wat de patiënt moet doen en staat op de verpakking hoe vaak een vooraf bepaalde werkzame stof genomen dient te worden.

Patiënt neemt de regie

Bij wietolie – ongeacht of dit THC-olie of CBD-olie betreft – is de patiënt de regisseur. Hij of zij bekijkt wat het effect is van de druppels en bepaalt zelf hoe frequent een bepaalde dosering genomen moet worden. Deze actieve modus stimuleert het zelfhelend vermogen van de mens – dat in reguliere behandelingen maar weinig aandacht krijgt.

Die actieve modus is ook wel nodig want ieder mens reageert anders op wietolie. Ieder mens heeft een verschillend aantal receptoren voor cannabinoïden en alleen de gebruiker zelf kan effect registreren en dosering bepalen. Een patiënt is vaak iemand die meestal niet geleerd heeft te luisteren naar signalen die zijn lichaam afgeeft. Daarom is hij of zij vaak juist ziek geworden!

Patiënten nemen de regie en leren zelf wietolie maken op de Mediwiet-markt

Gemiddeld waren 50-75% van de mensen die op me af kwamen gebaat bij wietolie gebruik. Dat gold ook voor kankerpatiënten. Een klein deel van hen genas zelfs daadwerkelijk, maar bijna allen leefden langer terwijl de kwaliteit van hun leven hoger was. THC-olie maakt ietwat afstandelijk, geeft rust en een goede slaap. Het stimuleert de eetlust en voorkomt de depressie die zo kenmerkend is voor kankerpatiënten. Ik denk trouwens dat het bij genezingen van kanker het niet zozeer de olie is die geneest. Maar het immuunsysteem van het lichaam zelf, daartoe gestimuleerd door de cannabinoïden.

CBD-wietolie

In 2013 kwam ik in aanraking met pure dikke CBD-olie, een voedingssupplement gemaakt uit de hars van industriële hennep. Deze olie bevatte geen THC – je werd er dus niet high van – maar had wel veel medicinale kwaliteiten. Want het bevat juist veel van de andere cannabinoïden, met name Cannabidiol.

Ook die CBD-olie ging ik verdunnen en bracht het in 2013 op de markt als Golyoli. Inmiddels is verdunde CBD-olie overal te koop. Het bevat nauwelijks THC en is daarom moeilijk te verbieden. Al zal de overheid – aangestuurd door de farmaceutische industrie – dat zeker in de toekomst proberen te doen.

Nieuwe productiemethode: Cannolator

De nieuwste productiemethode voor medicinale wietolie van Wernard: de cannolator

Goed voorbeeld doet goed volgen en er zijn inmiddels vele duizenden mensen in Nederland die – al dan niet tegen betaling – wietolie maken. Daarom bedacht ik de Cannolator: een standaard met glazen buizen om de cannabis met een afgepaste hoeveelheid alcohol te spoelen.

De alcohol lost de hars op die op alle hennepplanten zit met daarin de werkzame stoffen. Als je daarna de alcohol verdampt houd je de pure olie over die je met olijfolie aanlengt om makkelijker te doseren. Drie keer verdunnen is extra sterk speciaal voor kankerpatiënten. Vijf keer verdunnen voor alle overige ziektebeelden en tien keer voor huisdieren, kinderen of als onderhoudsdosis.

De olie die je zo maakt is altijd van vergelijkbare sterkte ongeacht of je dit nu doet in Nederland of op de Noordpool. Als je zegt twee druppels vijf keer verdund weet eenieder waar je het over hebt. Dat geeft macht aan de mensen, anders dan wanneer je praat over percentages. Iedereen dient immers zelf uit te vinden hoeveel en wanneer. Om de mensen de productiemethode te leren gebruiken geven we Cannolator Master Classes. Maar je kunt ook gratis de cannolator instructiefilms bekijken op internet.

Lezingen over wietolie

Ik gaf sinds 2011 overal in het land lezingen over wietolie. Omdat voeding de moeder is van een ziektebeeld werden de lezingen in 2016 uitgebreid met andere sprekers die met name over voeding voorlichting gaven. De Helende Hennep lezing werd een Mediwiet Markt met 500 bezoekers.

Ik houd me alleen maar bezig met mediwiet. Geef voorlichting aan groepen mensen en patiënten, rook op zijn tijd een pure joint, speel nog steeds graag tafelvoetbal, ben getrouwd met Yolanda en van mening dat de bestrijding van cannabis de godsdienstoorlogen van onze tijd zijn. Een oorlog van de staat tegen een deel van de eigen burgerij, gebaseerd op het hoogmoedige waanidee dat een staat mag bepalen wat een burger denkt – al dan niet onder invloed van een genotsmiddel.

Een indruk van een recente Cannolator masterclass

Cannabis stimuleert de fantasie, prikkelt tot anders denken. Het is daarmee een belangrijk hulpmiddel dat de menselijke samenleving kan helpen evolueren naar een socialere, meer feminien samenleving in plaats van de huidige masculine cultuur die gebaseerd is op egoïsme, bezit en strijd. Een geestesgesteldheid die de mensheid in de loop der geschiedenis zoveel ellende heeft gebracht.

Wernard Bruining, november 2016