11 gedenkwaardige momenten in de medicinale wietgeschiedenis
Ontdek hier 11 gedenkwaardige momenten in de wereldwijde geschiedenis van medicinale wiet die ons brachten waar we vandaag de dag zijn.
Het cannabinoïde of cannabis hyperemesis syndroom is een aandoening die kan voorkomen bij mensen die langdurig hoge doses (medicinale) wiet consumeren. Wat het is en of je het zelf ook kan krijgen, dat lees je hier.
Ieder mens reageert net even anders op de werkzame stoffen in wiet. De één heeft bijvoorbeeld een veel hogere dosis nodig dan de ander. Sommigen ervaren alleen pijnstilling van wietolie, anderen zweren bij verdampen. Er zijn grote mannen die na hun eerste druppel olie even moeten liggen. Maar ook bejaarden die na datzelfde druppeltje uit hun rolstoel stappen.
Het kan ook gebeuren dat je overgevoelig bent voor wiet en nare symptomen ervaart. En die kunnen in uitzonderlijke gevallen heel heftig zijn.
Geen enkel lichaam werkt exact hetzelfde. Daarom omvat de bijsluiter van ieder medicijn een lijst met mogelijke bijwerkingen. Ook de volgende zin staat daar altijd in: ’Gebruik medicijn X niet als je overgevoelig bent voor de werkzame stoffen in medicijn X’.
Hetzelfde geldt voor cannabis. Medicinale wiet heeft soms bijwerkingen, zij het minimaal. Er is zelfs een risico dat je overgevoelig bent voor cannabinoïden, de werkzame stoffen in wiet. Veelvoorkomende symptomen zijn dan misselijkheid, opvliegers en angstgevoelens. In veel gevallen verdwijnen klachten zodra het lichaam went aan de extra dosis cannabinoïden.
Maar er is nóg een vermoedelijke vorm van overgevoeligheid voor wiet. Eén die pas optreedt na vele jaren van cannabisconsumptie. Deze aandoening heet cannabis hyperemesis syndroom.
LEES OOK: Dit zijn de mogelijke bijwerkingen van medicinale wiet
Het cannabis hyperemesis syndroom (CHS) uit zich vooral in buikpijn en excessief braken. De aandoening kan een paar dagen tot een week aanhouden en zo heftig zijn dat het je dagelijks functioneren belemmert. Het syndroom kan zich voordoen bij mensen die een lange periode achter elkaar cannabis consumeren. De klachten verdwijnen als iemand volledig stopt met cannabis gebruiken. Wordt wietconsumptie later hervat, dan keren de klachten vaak in dezelfde heftigheid terug.
Wat het cannabis hyperemesis syndroom onderscheidt van andere aandoeningen die intensief braken veroorzaken, is dat klachten tijdelijk afnemen na een hete douche of warm bad. De aandoening wordt echter nauwelijks vermeld in wetenschappelijke literatuur. Het lijkt ook zeer weinig voor te komen. Afhankelijk van aan wie je het vraagt, kan het syndroom een legitieme medische aandoening zijn, een overdreven reactie, een verkeerde diagnose of een hoax.
Met een lichte stijging in het aantal onderzoeken naar CHS wordt de aandoening binnenkort misschien beter begrepen. Er is echter veel data nodig om de oorzaak en gevolgen van CHS verder te begrijpen. Tot die tijd is er onder wietconsumenten een levendig debat gaande.
Hoe het ook zij, door mis-diagnoses en een gebrek aan kennis bij artsen kan het vaker voorkomen dan we denken. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Mensen die geloven dat CHS een legitieme aandoening is, halen deze studie uit 2004 aan. Dit onderzoek werd uitgevoerd met een beperkt aantal van 19 proefpersonen. Het concludeert dat meerdere jaren van voortdurende consumptie nodig zijn om risico te lopen op het syndroom. Van de geëvalueerde patiënten gingen zes onmiddellijk of na een bepaalde tijd weer cannabis consumeren. Bij allemaal keerden de symptomen terug.
In de jaren daarna hebben aanvullende studies de beweringen in 2004 onderstreept. In de meeste gevallen zijn de onderzoeken echter kleinschalig van aard. Toch geven ze een glimp van de mogelijke realiteit van deze aandoening. Aanvullende onderzoeken zijn essentieel om de resultaten te verifiëren.
Op dit moment bestaat CHS dus vooral op basis van anekdotische berichtgeving. Iemand die stellig gelooft in de aandoening en hem zelf aan den lijve ervoer is Alice Moon. Zij is een voormalige recensent van cannabis-edibles en kreeg ineens last van de symptomen. Aan onze Amerikaanse collega’s van High Times vertelde ze dat artsen aanvankelijk dachten dat het reflux was.
Ze stopte met alcohol drinken, maar de symptomen bleven. Een reeks testen volgden. Uiteindelijk diagnosticeerde een arts Moon met CHS. “Alle testen lieten zien dat ik gezond was. Het werd dus een eliminatieproces”, vertelt Moon. Uiteindelijk kwam een arts met de diagnose: “Cannabis maakt je ziek”.
De bekende Amerikaanse cannabisrechtenactivist en pleitbezorger voor cannabishervorming Steve DeAngelo trekt alles omtrent CHS juist in twijfel. In juni 2019 twijfelde hij openlijk of het wel echt was. In de maanden daarna sprak DeAngelo met Moon nadat de twee meerdere keren botsten op sociale media. Tijdens een presentatie zei DeAngelo vervolgens dat de aandoening wel bestond, maar merkte de zeldzaamheid op.
Anderen, zoals cannabisondernemer en activist Kyle Turley, zeggen dat CHS helemaal geen zorg is omdat het niet bestaat. Turley tweette onlangs: “CHS is een mythische aandoening die diegenen treft die hun soorten nog niet hebben ontdekt en CBD dagelijks gebruiken.” Net als DeAngelo zijn Turley en Moon online in wilde discussies verwikkeld over CHS.
Jessica Walters, de belangrijkste medische onderzoeker voor CannaMD, noemde de pathofysiologie van CHS op dit moment “slecht begrepen”. Ze merkte wel op dat het aantal CHS-gevallen toeneemt. Hoewel dit kan worden toegeschreven aan voorheen ongedefinieerde gevallen, verdient de eventuele impact van neemolie als pesticide nader onderzoek.
Al met al krijgt CHS wel steeds meer bekendheid en aandacht. Maar hoe meer aandacht, hoe meer twijfel of de werkzame bestanddelen in wiet wel de boosdoener zijn. Zo uitte een bekende pro-cannabisarts uit Boston, Peter Grinspoon, bezorgdheid over de gelijkenis tussen CHS en het cyclisch baken syndroom (CBS of CVS in het Engels). De symptomen hiervan zijn namelijk exact hetzelfde.
Andere mogelijke oorzaken die Grinspoon noemde omvatten een onbekende bron voor het braken. Mogelijk wél gelinkt aan cannabis, maar geen bestanddeel in wiet. Sommigen denken te weten welke bron dat is.
Deze mensen wijzen een chemische stof die wordt aangetroffen in neemolie, een organische pesticide, aan als mogelijke boosdoener. Deze theorie suggereert dat azadirachtin, een verbinding in neemolie, CHS-achtige symptomen veroorzaakt waardoor een verkeerde diagnose ontstaat. Sommigen geloven dat de insecten- en schimmelverwijderaar op bepaalde wietsoorten achterblijft en sommige consumenten ziek maakt.