10 dingen om WEL én NIET te doen als je wiet gaat kweken
Zelf medicinale wiet kweken is niet moeilijk, maar er zijn wel do's en don'ts. Daarom 10 zaken die je vooral WEL en NIET met wietplanten moet doen.
Het kweken van medicinale wietplanten is niet moeilijk maar vraagt wel om een goede balans. Net als alle planten hebben wietplanten immers genoeg water, licht, lucht, wind, voeding en zuurstof bij de wortels nodig. Genoeg, maar ook weer niet te veel. Maar hoe weet je of je goed zit? Juist, dat zie je aan de bladeren.
De bladeren zijn een open boek voor wat betreft de gezondheid van wietplanten. Gezonde wietbladeren zijn mooi groen, glanzend en richten zich overdag omhoog naar het licht. ’s avonds als de zon onder gaat gaan ze weer omlaag, en zo ‘dansen’ gezonde planten op het ritme van het licht. Deze ‘dans’ is goed te zien als je de groei van wietplanten versneld afspeelt, zoals in onderstaande video.
Wanneer wietplanten echter niet zo gezond zijn en bijvoorbeeld te veel water krijgen, of niet genoeg plantenvoeding of juist te veel, dan laten ze dat ook zien. Je kunt daarbij veel aflezen aan de bladeren, en zo achterhalen wat er aan scheelt; lees maar mee.
Een gezonde wietplant richt zijn bladeren naar het licht. Is dat niet het geval dat is er negen van de tien keer iets mis met de waterhuishouding bij de wortels. Zo zal een wietplant waarvan de wortels te nat staan zijn bladeren omlaag krullen. De bladeren voelen dan wel stevig aan en springen terug in positie als je ze aanraakt. Het probleem is eigenlijk een gebrek aan zuurstof bij de wortels en wordt meestal veroorzaakt door te natte aarde. Hieronder zie je er een voorbeeld van, en hier kun je lezen hoe je wietplanten precies genoeg water geeft.
Omlaag hangende wietbladeren kunnen echter ook precies het tegenovergestelde betekenen, namelijk te droge aarde. In dat geval voelen de bladeren echter ook niet meer stevig aan maar hangen ze gewoon slap naar beneden. Omdat ze te droog staan kunnen ze geen water opnemen en is er geen celspanning meer om de bladeren overeind te houden. Geef in zo’n geval direct water, en als je nog niet te laat bent zullen de bladeren snel weer omhoog gaan.
In plaats van hele bladeren, zie je ook weleens wietbladeren waarvan de bladpunten recht naar beneden buigen, in bijna een hoek van 90 graden. Dit verschijnsel duidt erop dat de plant te veel stikstof (N) binnenkrijgt. Vaak zie je ook dat de kleur van de bladeren hierdoor erg donker van kleur is. Dit probleem is gelukkig niet zo heel erg, en is eenvoudig op te lossen door het even wat rustiger aan te doen met de groeivoeding.
Verdorde bladpunten komen ook dikwijls voor, en geven aan dat de plant te veel voeding krijgt. Dat wil zeggen, dat er te veel voeding in de grond of het voedingswater zit. Door de hoge concentratie aan mineralen in het wortelmilieu wordt via osmose, vocht aan de wortels onttrokken. Als gevolg verdorren de bladranden en bladpunten.
Zo als diep donkergroene bladeren op een te veel aan stikstof wijzen, zo wijze wietbladeren die lichter van kleur worden vaak op een te kort aan stikstof. Je weet dat dat het geval is als de vergeling eerst aan de onderste bladeren te zien is en langzaam naar boven trekt. Dat komt omdat stikstof een zogenaamd ‘mobiel’ mineraal is dat binnen de plant kan verplaatsen. De plant trekt dan voeding uit de onderste bladeren, ten behoeve van de bovensten.
Let op want lichter kleurende bladeren hoeven niet altijd een tekort te betekenen. Aan het einde van de bloeifase is het normaal dat bladeren vergelen. Het leven van de plant zit er dan bijna op, en de bladeren zijn niet langer nodig.